Çocuklarımızın eğitim-öğretim hayatı boyunca en önemli görevler anne ve babaya aittir.

    Çocuk açısından eğitim hayatı boyunca aileden gördüğü destek büyük önem taşır.Bu bakımdan anne ve babalar için temel olan kendi beklentileri ile çocukların yetenek ve potansiyelleri arasında dengeli bir bekleyişe girmeleridir.Anne-babanın mükemmeli isteyen sürekli eleştirici tutumu,çocuğun başarısızlıklarını sık sık cezalandırma yoluna gitme,çocuğa olumsuz kişilik özelliklerine ilişkin sıfatlar yükleme (tembellik,haylazlık gibi)sadece çocuğun kendine olan güvenini zedeler ve başarı düzeyini daha da aşağıya çeker.Buna karşılık dikkat etmemiz gereken noktalar arasında şunlar sayılabilir.

    *Tecrübelerinizi ve yaşantılarınızı çocuğunuzla ne kadar paylaşmaya çalışırsanız çalışın çocuğunuz da sizin geçtiğiniz yollardan geçmek zorundadır.Böylece çocuk; kendi yeteneklerini daha iyi anlama ve tanıma fırsatı bulur.

    *Çocuğunuzun sevildiği,istendiği ve önemli olduğu duygusunu kazanmasına izin veriniz.

    *Çocuğun aldığı hatalı sonuçları eleştirmek yerine yavaş yavaş ve incitmeden daha iyi sonuçlar almasına yardımcı olmaya çalışınız.

    *Çocuğun sorumluluk yüklenmeye hazır olduğu zamanları biliniz ve olanak tanıyınız.

    *Çocuğunuz başarı gösterdiğinde takdir ediniz.

    *Çocuğa karşı farklı tutumlar sergilemekten kaçınınız.

    *Ceza vermekten çok teşvik edici olunuz.Hem çabayı hem de başarıyı teşvik ediniz.

    *Uygulamayı düşünmediğiniz bir cezayı tehdit olarak kesinlikle kullanmayınız.

    *Açıkladığınız kurallarda kararlı olunuz, dönüş yapmayınız.

    *Aşırı sevgi,aşırı korunma ve aşırı hoşgörü ile aşırı disiplinin zarar getireceğini unutmayınız.

    *Çocuğunuzu asla başkalarıyla yarıştırmayınız.

    (alıntıdır)